Het grasaren seizoen is weer begonnen, en dit kan voor grote problemen voor je hond zorgen. Een grasaar is het scherpe zaad van een grassoort, en kan in de huid van de hond kruipen. De grasaar is scherp, kan de huid doorboren, en heeft weerhaakjes waardoor ze diep in huid kunnen kruipen. 

Het onder de aandacht brengen van de grasaren heeft effect!
In de Raadar nieuwsbrief vermeldt de Raad van Beheer dat er gemeenten zijn, zoals Zaanstad, die grasaren opnemen in het maaibeleid vanwege de problemen die ze voor honden veroorzaken. De gemeente zet extra medewerkers in voor extra maairondes om de verspreiding van grasaren te beperken. Ook kunnen inwoners bij de gemeente melden waar veel grasaren voorkomen, zodat het goed in kaart kan worden gebracht. Het maaien richt zich op gebieden met de meeste overlast, zoals hondenlosloopgebieden en woonwijken.  

​Meer informatie: https://www.houdenvanhonden.nl/kopen-verzorgen-en-opvoeden-van-je-hond/grasaren-en-je-hond/

Op 9 mei werd bij Kringgroep West-Friesland de jaarlijkse Doberdag georganiseerd. HIeronder vindt u in PDF vorm alle uitslagen van de exterieur show van die dag.  

Iedereen gefeliciteerd met de behaalde resultaten !

De Raad van Beheer start dit najaar weer met twee Regionale Opleidingen tot Kynologisch Instructeur. 

De eerste in samenwerking met KC Scheldezoom & Kynotrain in Bergen Op Zoom en de tweede in samenwerking met KC Woerden & EduPet|Martin Gaus Academie te Woerden.

Het lesprogramma is samengesteld door de betreffende opleider en de data is in overleg met de betreffende KC gepland. Omdat de opleiders hun eigen traject hebben zit er dus verschil in de kosten, maar op de eindstreep is hetzelfde diploma van toepassing. Het is aan de vereniging c.q. cursist voor welke locatie/opleider men kiest.

Voor beide opleidingen is een gereduceerd inschrijfgeld van € 900,- voor de gehele cursus van toepassing. Dit bedrag dient voor aanvang door de vereniging betaald te worden. Of de vereniging dit (deels) doorbelast aan de cursist(en) is aan de vereniging zelf.

Aanmelden geschiedt door de vereniging en kan via de volgende link, vol is vol: Aanmeldingen Regionale Opleiding Kynologisch Instructeur najaar 2024 (houdenvanhonden.nl)

Zijn er nog vragen dan kan dit via (Ilona Lodders): [email protected].

Eén van de wat oudere dierenartsen in onze dierenartspraktijk zei ooit: een goede reu is een gecastreerde reu. Door ervaring weet ik nu dat dit een stuk genuanceerder ligt. Onze tweede hond, een bullmastiff, had als pup ernstige botvervorming van de schedel ontwikkeld, wat gepaard ging met ziekte en pijn. In de pubertijd ontwikkelde hij asociaal gedrag naar honden en mensen. We hebben de hond uiteindelijk op advies van de dierenarts laten castreren, waarbij we hoopten dat het asociale gedrag zou verminderen. We kregen na castratie echter een hond terug die nog onzekerder was geworden, en het ongewenste gedrag leek eerder versterkt. De hond is uiteindelijk op advies van gedragsdeskundigen ingeslapen, want het gedrag kwam voort uit ziekte en was onomkeerbaar. Door voortschrijdend inzicht zijn er onder dierenartsen gelukkig ook steeds meer bedenkingen bij het voorstellen van castratie als oplossing van gedragsproblemen.
 
Wel of niet castreren is voor sommige eigenaren een dilemma. In dit artikel gaan we in op de functie van testosteron en castratie van de reu. In de komende maanden zullen we in een tweede artikel ingaan op castratie van de teef.
 
Testosteron
De geslachtsorganen van de reu, de testikels of zaadballen genoemd, produceren zaad en testosteron. De testikels bevinden zich buiten het lichaam omdat optimale productie van zaad bij een lagere temperatuur plaatsvindt dan de lichaamstemperatuur. Vlak na de geboorte ontstaat er een grote piek in testosteron, waardoor het brein van de net geboren pup zich meer zal ontwikkelen in de richting van mannelijk gedrag. De tweede testosteronpiek ontwikkelt zich bij de Dobermann ergens tussen de 6 en 12 maanden. In de aanloop tot volwassenheid kan de testosteronspiegel maar liefst 7 keer zo hoog zijn dan die van een volwassen reu! Dat dit grote invloed heeft op de lichamelijke ontwikkeling en het gedrag van de reu in de eerste levensjaren is dan ook niet zo gek.
 
Testosteron wordt ook wel een regeleiwit genoemd, en de productie van testosteron leidt tot veranderingen in de hond. Dit komt omdat testosteron verschillende functies heeft in het lichaam door te binden op receptoren in organen zoals de hersenen. Een normale testosteronspiegel is geassocieerd met:

• De ontwikkeling van de geslachtskenmerken van een reu
• Stimulans van de geslachtsdrift
• Verlaging van het lichaamsvet
• Een gebalanceerde energiehuishouding
• Verhoging van de spiermassa en rode bloedcel productie
• Een goed werkend korte termijngeheugen
• Een positief effect op botgroei en behoud van bot
• Aanmaak van de vacht
• Zelfvertrouwen en zelfverzekerdheid

 
Daarnaast leidt testosteron tot grote gedragsveranderingen in de pubertijd, al heeft de ene reu er meer last van dan de andere reu. Plasjes van andere honden worden opeens aantrekkelijk, de hond tilt opeens zijn poot op, de hond wordt sneller opgewonden in positieve of negatieve zin, en de hond kan rijgedrag vertonen. Daarnaast kan de hond drukker worden of sloopgedrag vertonen. Omdat het pubergedrag door eigenaren als onaangenaam wordt ervaren worden veel reuen al in het eerste levensjaar gecastreerd. Veel eigenaren realiseren zich echter niet dat dit gedrag juist nodig is om een zekere en gezonde volwassen hond te worden. In deze periode is het misschien beter om als eigenaar de reu bij hoge opwinding bij je te houden en het gedrag te doorbreken, waardoor je hond zich wat meer ontspant. Omdat de hond zoveel meer geprikkeld raakt van andere honden en luchtjes is hij ook niet meer zo gehoorzaam als in de maanden ervoor, en geeft het vaak meer rust om de hond aangelijnd te houden. Zo voelt de hond ook steun van de eigenaar als hij in een situatie komt die tot opwinding leidt. Toch zijn er ook eigenaren die dit gedrag liever niet zien en de hond castreren. De castratie kan echter ook nadelige gevolgen op gedrag hebben.
 
Castratie
Castratie kan worden ingezet om specifieke kenmerken rondom de geslachtsdrift te verminderen (berijden, overmatig plasgedrag, reu-reu agressie), maar wordt ook ingezet vanwege gezondheidsredenen, zoals een vergrote protstaat of bij bepaalde tumoren rondom de anus.
 
Bij een castratie worden de geslachtsorganen die geslachtshormonen produceren weggenomen. Bij de reu zijn dit de testikels, bij de teef de eileiders. In beide gevallen heet dit castratie. Daarnaast kan gebruik worden gemaakt van een chemische castratie van de reu. Hierbij wordt een oplosbaar hormoonimplantaat aangebracht onder de huid van de hond. Het implantaat remt de productie van geslachtshormonen, waardoor de testikels kleiner worden en de hond tijdelijk onvruchtbaar wordt en minder testosteron produceert. Vlak na de implantatie kan eerst een verhoging van testosteronproductie plaatsvinden, waarna de productie langzaam lager wordt.
 
Nadelen van castratie van de reu
De daling in testosteron heeft echter ook nadelen voor de lichaamsfuncties van de reu:

• Het zelfvertrouwen van de hond neemt af
• De hond kan meer stress en angst ervaren, en agressie ontwikkelen
• Het metabolisme van de hond verandert, met gewichtstoename als gevolg
• Reuen die nog in de groei zijn en gecastreerd worden vertonen een late sluiting van de groeischijven, waardoor zij een slungelig uiterlijk kunnen ontwikkelen
• De ontwikkeling van botontkalking
• De spiermassa van de hond neemt af
• Het wegnemen van testosteron kan leiden tot incontinentie
• Er is een grotere kans op hersenaandoeningen, diabetes en allergieën
• De conditie van de vacht kan verminderen

 
Naast de bovengenoemde veranderingen die een reu kan ontwikkelen na castratie moet je er ook rekening mee houden dat andere reuen onmiddellijk ruiken dat ze te maken hebben met een gecastreerde reu met een lage testosteron spiegel. De intacte reu voelt zich dan al heel snel het baasje als hogere hond. Een gecastreerde reu zonder testosteron kan ook tot seksuele opwinding leiden bij een ongecastreerde reu.
 
Angst-agressie
Een belangrijke reden voor castratie van de reu die door eigenaren wordt genoemd is dominantie. Het etiket dominantie wordt echter vaak onjuist toegepast, terwijl het in principe geen negatieve eigenschap van een reu is. Dominantie staat voor zelfverzekerd, en een dominante en hogere hond is juist vaak de stabiele en sociaalvaardige spil in een roedel. Een dominante hond laat geen angst zien, of angst-agressie. Toch wordt agressiviteit en angst-agressie naar andere honden vaak verward met dominantie, en worden honden die deze eigenschappen vertonen om die reden gecastreerd. Castratie kan bij een onzekere hond echter juist angst-agressie bevorderen, omdat het hormoon testosteron voor zekerheid en stabiliteit in het gedrag zorgt.
 
Wat ik geleerd heb van mijn ervaring met onze bullmastiff is dat de castratie eigenlijk tot het tegengestelde effect leidde dan we hadden verwacht. In een nagesprek met de dierenarts en gedragsdeskundige bleek uiteindelijk ook dat het gedrag van onze hond naar honden en mensen nooit oplosbaar zou zijn geweest met castratie. Het had hoogstens een positief effect kunnen hebben wanneer er alleen sprake was van reu-reu agressie. In ons geval was gedragstherapie ook niet effectief geweest, omdat het onderliggend lijden door de botmisvorming de oorzaak was voor het ongewenste gedrag.
 
Castratie van de reu en de africhting
Er zijn niet veel artikelen beschikbaar waarin de relatie tot castratie en de africhting wordt beschreven. De effecten van castratie op de africhting moeten daarom worden afgeleid van de algemene effecten die castratie heeft op het lichaam en gedrag van de hond.
 
Wat betreft het bewegingsapparaat van de hond kan castratie leiden tot gewichtstoename, een verminderde spiermassa en botontkalking, wat indirect effect kan hebben op de fitheid van de hond tijdens activiteiten zoals pakwerk of de sprong over de haag. Ten aanzien van appèl kan het castreren mogelijk bijdragen aan meer attentie naar de geleider, maar het kan juist ook een tegengesteld effect hebben. Daar vrijwel alle Dobermann reuen die actief zijn in de africhting ongecastreerd zijn maakt een goede vergelijking op dit moment niet mogelijk.
 
Conclusie
Er zullen Dobermann eigenaren zijn die zweren bij castratie, terwijl andere eigenaren hun reu nooit zullen castreren. Wanneer castratie wordt ingezet om ongewenst gedrag te veranderen is het effect echter vaak beperkt, en kan het leiden tot meer onzekerheid, angst en stress bij de reu. In dat geval is hulp inschakelen om gedragsproblemen aan te pakken misschien effectiever, waarbij de negatieve effecten van castratie op de lichamelijke functies van de hond kunnen worden voorkomen. Wanneer in een pension wordt geëist dat je een reu laat castreren is het belangrijk dat je de nadelen goed afweegt tegen de voordelen. Want eenmaal gecastreerd kun je de gevolgen niet meer terugdraaien.

Beste hondensport vrienden en vriendinnen,

Na 37 jaar geknokt te hebben tegen de ziekte van Parkinson heb ik besloten de handdoek in de ring te werpen.  Dit houdt in dat ik kies voor een waardig, zelf gekozen levenseinde.

Mijn leven lang ben ik altijd een groot liefhebber van de Dobermann geweest, wat zich heeft vertaald in een ruim 50-jarig lidmaatschap van de DVIN en in de actieve beoefening van de hondensport, zolang me dat gegeven was. Sinds dat het echt niet meer gaat, volg ik nog met veel interesse de ontwikkelingen die er zijn.

Een aantal van jullie spreek ik nog regelmatig, anderen heb ik al langere tijd niet gezien of gehoord. Ik ben altijd nog benieuwd hoe het jullie is vergaan in de afgelopen jaren en daarom zou ik, nu het nog kan, nog samen eens herinneringen willen ophalen aan die goede oude tijd en horen wat jullie nu bezig houdt in het leven.

Op dit moment verblijf ik met Nel en Kevin in Spanje en proberen we nog mooie herinneringen te maken.

Vinden jullie het leuk om nog eens contact te hebben, stuur dan een berichtje naar [email protected] of telefonisch en via WhatsApp  (tel.no. 06-26150604).
​
Ron Vonk

De Raad van Beheer organiseert een Kennis Tour in 2024! Tijdens de Kennis Tour kun je verschillende lezingen volgen. De lezingen vinden op verschillende locaties in het land plaats.

De kosten bedragen 19,50 EURO per lezing. Schrijf je snel in, want het aantal plaatsen is beperkt!

Tijden avondsessie:
19.30 uur  - ontvangst
20.00 uur  - start lezing
21.00 uur - korte pauze
22.15/22.30 uur - einde lezing. Uitloop door vragen is mogelijk. 

Je kunt je voor de fysieke of online lezing inschrijven via deze link

Als Dobermann eigenaar moet je niet verbaasd zijn wanneer je pup soms iedere week een kilo aankomt. Tussen de 2 en 7 maanden groeien de botten van de hond spectaculair snel, soms in kortdurende groeispurten. De groei van sommige botten stopt pas na 18-24 maanden, daarna volgt de opbouw van de spiermassa. Het is belangrijk om als Dobermann eigenaar goed te begrijpen wat de gevolgen zijn van de snelle en langdurige groei van je pup, omdat een jonge hond in deze fase gevoelig is voor het oplopen van blessures.
 
Het groeien kost allereerst veel energie, en daarom is goede voeding essentieel. Om die reden geef je een pup in eerste instantie speciale voeding met een hoge energiewaarde. Daarnaast heeft een jonge hond in het eerste jaar van het leven nog onvoldoende spiermassa, terwijl een goede spiermassa (bespiering) de gewrichten van de hond juist beschermt. Om letsel aan de gewrichten te voorkomen is het daarom zaak de jonge hond te begrenzen in het bewegen. Toch is beweging juist ook nodig voor gezonde botgroei. In dit artikel gaan we wat dieper in op de botontwikkeling van de jonge hond en hoe je met de juiste beweging en voeding de hond door deze fase kunt begeleiden.
 
Botgroei in de jonge hond
Een hond heeft ongeveer 200 botten, die zo’n 10% van het lichaamsgewicht van de hond vormen. Om wat meer te vertellen over botgroei nemen we het dijbeen als voorbeeld. Het dijbeen wordt ook wel een lang bot of pijpbeen genoemd. Dit bot bestaat uit drie delen: een middenstuk (diafysis), een eindstuk dicht tegen het lichaam aan (epifysis proximalis) en een eindstuk verder van het lichaam af (epifysis distalis). Tussen het middenstuk en de twee eindstukken zitten de groeischijven. In de groeischijven zitten kraakbeencellen, en deze vermeerderen zich en veranderen uiteindelijk in bot. Aan beide kanten van de groeischijven groeit het bot.
 
Als het bot volgroeid is sluiten de groeischijven. Meestal gebeurt dit op een leeftijd van 12-24 maanden. Tot die tijd is het skelet dus nog niet volgroeid, en ook nog niet volledig belastbaar. Aan de andere kant is beweging nodig om de groeischijven tot groei te stimuleren. Ook in de volwassen hond is beweging een belangrijke prikkel voor het bot om in goede conditie te blijven. Hier is het zoeken naar balans tussen de juiste beweging en overbelasting.
 
Beweging met mate
De botten scharnieren aan elkaar via de gewrichten. Wanneer je een jonge Dobermann ziet rennen zie je vaak slungelige bewegingen, waarbij de poten alle kanten op lijken te bewegen. Dit komt deels omdat alles nog in de groei is, maar ook omdat de hond nog onvoldoende spieren heeft opgebouwd. In deze fase is de hond nog kwetsbaar, en kunnen letsels ontstaan van de gewrichten die op latere leeftijd tot problemen kunnen leiden. Om die reden kiezen veel Dobermann eigenaren er voor om de jonge hond nog niet los te laten rennen bij het uitlaten, om zo de bewegingsvrijheid en kans op letsel te beperken.
 
Het is aan te bevelen om tot een leeftijd van 9-12 maanden de belasting van de hond goed te doseren. Zo gebruiken sommigen de vuistregel om de lengte van een wandeling te beperken voor pups en jonge honden: iedere week dat de pup ouder is geworden mag er een minuut bij een wandeling komen. Maar kijk ook goed naar je hond! Als je ziet dat je jonge hond al moe is tijdens de wandeling is het belangrijk om op tijd te stoppen en zo de gewrichten te beschermen. Pas na een jaar kan een deel van de jonge honden pas een wandeling van een uur goed aan, en ook niet iedere dag.
 
Een andere vuistregel is om je hond in het eerste jaar niet achter een bal aan te laten rennen, of langdurig met andere honden te laten spelen waarbij de hond in het spel veel schaarbewegingen maakt. De gewrichten van de jonge hond zijn nog erg los en onbeschermd, en kunnen tijdens het rennen en remmen beschadigd raken.
 
Ten aanzien van fietsen is het de vuistregel om dit pas op te pakken als je hond ouder is dan 12 maanden. Wil je beginnen met pakwerken? Hierbij is vaak het advies om dit pas te doen nadat alle tanden en kiezen zijn gewisseld, en er voor te zorgen dat de jonge hond nog niet volledig wordt belast door hard trekken of duwen. Pas wanneer de hond voldoende bespierd is kun je de belasting tijdens het pakwerk verhogen.
 
Groeipijn en calcium
Groeipijn, ofwel enostosis, komt regelmatig voor bij grote hondenrassen op de leeftijd van 6-18 maanden. Groeipijn wordt veroorzaakt door abnormale botgroei in de mergholte van de lange pijpbeenderen, zoals het dijbeen. Groeipijn komt viermaal zo vaak voor bij reuen dan bij teven. De hond kan door de groeipijn oncomfortabel zijn door koorts en ernstige pijn, en toont zich met wisselende mankheid van één poot of meerdere poten. Deze verschijnselen verdwijnen doorgaans weer, en kunnen worden behandeld met pijnstillers en ontstekingsremmers. Wanneer groeipijn niet wordt voorkomen of behandeld kan er een vergroeiing van het bot ontstaan. Tot nu toe zijn er drie mogelijke oorzaken voor groeipijn aangewezen: erfelijkheid, een virusinfectie en te calcium-rijke voeding.
 
Alleen voor een te calcium-rijke voeding is tot nu bewijs gevonden dat dit geassocieerd is met de kans op groeipijn. In principe hebben jonge honden meer calcium en fosfor nodig dan oudere honden voor een gezonde botgroei. Een teveel aan calcium is voor pups en de jonge hond echter niet goed. Het is dan ook zaak om de pup of jonge hond over de dag heen geen overmaat aan calcium aan te bieden. Puppen kunnen dit teveel aan calcium nog niet goed verwerken omdat hun maag-darm stelsel nog niet volgroeid is.
 
De richtlijn die wordt gehanteerd om een teveel aan calcium te voorkomen is dat er niet meer dan 8-10 gram calcium in een kilogram puppenvoer mag zitten, wat overeenkomt met een percentage van 0.8-1.0%. Bedenk ook dat wanneer de hond grote hoeveelheden voeding krijgt deze ook meer calcium binnen krijgt. Dit kun je voorkomen door voeding met een hoog energiegehalte te geven, waardoor je er minder van hoeft te geven. Ook in hondenbotten zit calcium, en kun je beter nog niet geven als je hond nog sterk in de groei is.  
 
Wil je weten wat het calcium gehalte in het voer is dat jij geeft? Soms staat dit op de zak, maar vaak kun je het ook terugvinden op de website van de fabrikant. Sommige fabrikanten geven echter nauwelijks informatie over de samenstelling van het voer, terwijl dit in het geval van calcium vrij belangrijk kan zijn. Laat je dus goed voorlichten, zeker wanneer jouw hond veel voeding nodig heeft om de groei bij te houden.
 
Kijk goed naar je hond
In dit artikel hebben we een aantal vuistregels gegeven voor het gezond laten uitgroeien van je jonge hond, maar niets staat in beton gebeiteld. Het belangrijkste is om goed naar je hond te kijken en de jonge hond in beweging te begrenzen. Daarnaast is goede voeding belangrijk, maar over welk voer het beste is kunnen we geen eenduidig advies geven. Ook daar geldt dat het belangrijk is om goed naar je hond te kijken. Uiteindelijk zal enige voorzichtigheid in de eerste twee jaar van een Dobermann leven kunnen bijdragen aan duurzame skeletopbouw en een gezond bewegingsapparaat, waardoor je hond lang klachtenvrij door het leven kan gaan.

Je kunt je weer aanmelden voor de derde module kynologisch instructeur via de Raad van Beheer!
 
MODULE 3 | KC ZWOLLE - TINLEY 
De cursisten die eerder mee hebben gedaan aan module 1 & 2 zijn inmiddels geïnformeerd en kunnen zich aanmelden via de link die zij hebben ontvangen. De facturatie gaat weer via de verenigingen via wie ze zich hebben aangemeld. 
 
Mochten jullie nog andere leden hebben die ook nog graag deze module mee zouden willen dan dan kan dit, en kan de aanmelding via deze link plaatsvinden:   Aanmelding Cursist Regionale Opleiding (houdenvanhonden.nl)
 
Wel dient de cursist zowel module 1 als module 2 eerder hebben afgerond bij Tinley Academie.
 
KC Scheldezoom - Kynotrain & KC Woerden - MGA|Edupet
Voor de opleiding in het zuiden van het land bij KC Scheldezoom (Kynotrain) en het midden van het land bij KC Woerden (MGA|Edupet) zijn wij nog in voorbereiding en hopen deze opleidingen later in 2024 te starten. Zodra hier meer over bekend is zullen wij jullie hierover informeren.

D.V.I.N. jaarprijzen 2023 voor tentoonstellingen:
De D.V.I.N. wil met de jaarprijzen een extra stimulans zijn voor Dobermann eigenaren om regelmatig met hun hond clubmatches en/of tentoonstellingen te bezoeken. De D.V.I.N. jaarprijs en de daarbij behorende titel D.V.I.N. Jeugd; volwassen of veteraan jaarprijs Winnaar resp. D.V.I.N. Winnares voor het betreffende jaar wordt uitgereikt aan het lid die met zijn of haar Dobermann het meeste aantal punten heeft behaald op Nederlandse Shows. Hieronder het overzicht jaarprijzen 2023. De jaarprijzen voor de 1e plaatsen worden uitgereikt op de Algemene Ledenvergadering van maart 2024. *
Reuen Jeugd:
-  
 
Reuen Volwassen:

1. Tahi-Réme Noxx                                         T. Dekker-Riemersma                        72pt 
2. Pike van Frieslands Glorie                         P. Jalving                                               31pt
3. Russkaja Mechta Hertog Harkan             R. Embrechts                                       25pt

 
Reuen Veteraan:
-
 
Teven Jeugd:

1. Vida van de Donauhoeve                          G. de Ryck                                            38pt 
2. Livia van de Rijucohoeve                           P. Raats                                                 16pt

 
Teven Volwassen:

1. Fort Bellators Teya Phoebe                      G. Bootsma                                          54pt               
2. Tahi-Réme Dee-Dee                                  T. Dekker-Riemersma                        51pt              
3. Sterre van Frieslands Glorie                     M. de Vries                                          47pt 

 
Teven Veteraan**

1. Nouschka de Caresi Nice                          L. Wijte                                                 61pt                 

1. Nynke van Frieslands Glorie                     M. de Vries                                          61pt 
2. Russkaja Mechta Surpriz Solntse             M. Timmermans-Kadenko                 30pt   

 
 
* uitslagen onder voorbehoud van actief lidmaatschap D.V.I.N. en correcties           
** in verband met gelijk en hoog aantal punten en ter waardering van onze veteranen heeft het bestuur besloten voor 2023 2 maal een 1e plaats jaarprijs veteranen teven uit te geven.

Bestuur en leden van rasvereniging Dobermann Vrienden in Nederland (D.V.I.N.) wensen u en uw familie een sportief, gezond, gezellig en mooi 2024! 

Nieuwe kynologische regels per 1 januari 2024!

zie voor details: www.houdenvanhonden.nl/nieuws/nieuwe-kynologische-regels-per-1-januari-2024/

Op zondag 22 oktober 2023 organiseerde Dobermann Vrienden In Nederland een africhtingsseminar over het pakwerk (manwerk), ofwel afdeling C van het FCI programma Internationale Gebrauchshunde Prüfungsordnung (IGP). Het seminar werd verzorgd door Jack Stienstra, die sinds 2013 A-wedstrijdpakwerker is en tevens kynologisch instructeur.
 
De dag begon met een theorieles in de kantine van Kringgroep Utrecht e.o. in Vianen onder het genot van een warme kop koffie. Jack gaf uitleg over de achtergrond van pakwerk, en er konden vragen worden gesteld.
 
Honden vinden bijtwerk geweldig om te doen, en dit bijtwerk leren we bij de Dobermann kringgroepen op een positieve manier aan. Er bestaat vaak een misverstand dat honden door pakwerk agressief worden richting mensen, maar het tegendeel is waar. De hond is bij het pakwerk allereerst vooral op het lapje stof, het kussentje of de mouw gericht. Daarnaast vindt pakwerk alleen maar onder gecontroleerde en veilige omstandigheden plaats op een vast trainingsveld. Een hond die vaker heeft mogen pakwerken weet precies wat er gaat gebeuren vanwege het betreden van het trainingsveld en de aanwezigheid van de pakwerker. Daarnaast zie je ook vaak dat de hond veel plezier heeft in het spel, en de mouw die hij heeft gewonnen weer terugbrengt naar de pakwerker.
 
Jack gaf uitleg over de drie basiselementen die bij pakwerk een rol spelen:
 
De buitdrift van de hond
Sommige honden hebben als pup al een grote drift om te bijten in een lapje of kussentje, terwijl andere honden eerst moeten worden aangespoord om te bijten. Dit aansporen gebeurt door de hond een buit voor de neus te houden en deze plagerig weg te trekken wanneer de hond wil bijten. Wanneer de hond voldoende drift laat zien wordt deze beloond met het lapje of kussentje, en zie je vaak een trotse hond die vrolijk rondloopt met de gevangen buit.
Deze drift noemt men buitdrift. De buitdrift van een hond wordt gebruikt in het spel waarin de hond samen met geleider de bijtmouw probeert te veroveren. Hoe meer buitdrift een hond heeft, hoe minder graag de hond het voorwerp zal willen loslaten. In pakwerk is daarom de rol van appèl erg belangrijk, omdat de hond op commando de buit moet kunnen loslaten.
 
De kwaliteit van de beet van de hond en de belastbaarheid van de hond
Tijdens pakwerk en het IGP examen wordt de kwaliteit van de beet gevolgd. Allereerst moet de pakwerker dusdanig zijn opgeleid dat deze de hond de mogelijkheid biedt een goede beet te plaatsen. De beet moet krachtig en stabiel zijn, en de beet mag niet verslappen wanneer de hond wordt belast. Deze belasting, die kan bestaan uit het maken van harde geluiden (zweep of schreeuwen) of uit het dreigen met een zachte stok, wordt langzaam opgebouwd tijdens het trainen van de hond. De stok wordt niet gebruikt om te slaan.
Sommige honden hebben een sterke buitdrift en laten zich niet door geluid of houding van de pakwerker intimideren, terwijl andere honden loslaten onder belasting. Omdat honden zich over een paar jaar tijd ontwikkelen tot volwassen hond is het mogelijk dat de hond het ene moment goed belastbaar is en een volgend moment meer onzekerheid laat zien. Tijdens de pakwerktraining is het zaak dat de pakwerker de balans tussen belasting en drift leert lezen en hier gebruik van maakt bij het opbouwen van de hond.
 
Appèl en leiderschap van de geleider
Naast het aanleren van het bijten op de bijtmouw is het belangrijk dat de hond onder appèl staat en de geleider leiderschap laat zien naar de hond. Het samenspel tussen geleider en hond zorgt ook voor vertrouwen richting de hond waardoor deze minder onzeker is tijdens het pakwerken. De hond moet op commando de mouw loslaten, en moet de geleider volgen zodra hiervoor een commando wordt gegeven.
 
Na de theorieles konden een aantal geleiders met hun hond pakwerkoefeningen doen met Jack. Er deed een jonge hond aan mee, maar ook ervaren honden die al menig examen met goed gevolg hadden afgelegd.
Jack deelde na de pakwerkoefeningen zijn observaties over de buitdrift en belastbaarheid van de hond en gaf tips aan de geleider voor vervolgstappen. Veel geleiders gingen met goede aanwijzingen naar huis.
 
Wil je ook pakwerker worden?
Pakwerk is door middel van een bijtpak een hond helpen africhten. Niet iedereen is geschikt voor het pakwerk, want je moet affiniteit met honden hebben en hun gedrag goed aanvoelen.
Er is bij veel kringgroepen vaak een tekort aan pakwerkers. De D.V.I.N. organiseert ieder jaar een pakwerkcursus om nieuwe pakwerkers op te leiden en bestaande pakwerkers een examen te laten doen voor behoud van hun licentie. In het pakwerk kennen we drie licenties: A, B en C:

• A: allround; voor een wedstrijdpakwerker die daarmee alle examens en wedstrijden mag ondersteunen (jaarlijks vernieuwen)
• B: voor een wedstrijdpakwerker die daarmee alle examens en wedstrijden mag ondersteunen behalve een NK of WK (jaarlijks vernieuwen)
• C: voor een clubpakwerker die daarmee examens mag ondersteunen bij een vereniging (geldig voor onbepaalde tijd)

 
Zou je het leuk vinden om pakwerker te worden en de honden op jouw club te helpen? Je kunt hierover informatie inwinnen bij Patrick Voermans, vice-voorzitter van de D.V.I.N. en tevens A-pakwerker ([email protected]).
 
Tot slot
Tijdens het seminar sprak Jack over het gebrek aan kennis over pakwerk bij sommige geleiders. Veel geleiders zijn tijdens het pakwerk niet op het veld aanwezig, terwijl je van het kijken naar andere honden en geleiders veel kunt opsteken. Pakwerk is een spel waarin gebruik wordt gemaakt van de ultieme balans tussen appèl en drift, en dit beheersen als geleider vergt veel kennis over je hond en inzet bij de trainingen. Mocht je meer willen weten over de achtergrond van pakwerk dan kun je dit altijd bespreken met je lokale pakwerker.

De Raad van Beheer organiseert opnieuw het event Hond. Tegelijkertijd vindt de Dutch Winner Show en de Fryslân Cup plaats. Het is nog tot vandaag mogelijk om je in te schrijven voor de ring!

Daarnaast is het mogelijk om kennis te maken met verschillende soorten hondensport en -activiteiten.

Tijdens het event is er ook aandacht voor de werkhondensport. Er zal een combinatie zijn van 3 verschillende rassen, jonge honden en ervaren honden. Wat deze combinaties laten zien is appél (gehoorzaamheid, volgwerk, apporteren) en manwerk (revieren, aanblaffen, bijthandeling in verstek) een jonge hond juist in de aanleerfase en een ervaren hond als afsluiting. We hopen dat er veel Dober's het event bezoeken!

In Utrecht is een onderzoek gestart naar de invloed van vuurwerk op honden, en wat kun je als eigenaar doen. 

Wat doe je als eigenaar om je hond gerust te stellen, en hoe effectief zijn deze maatregelen? Denk hierbij aan het blootstellen aan harde geluiden in de puppy tijd, vuurwerk CD's of kalmerende middelen. 

In de Gedragskliniek voor Dieren komen veel hulpvragen binnen die met vuurwerk te maken hebben. Helaas gaat het niet alleen om huisdieren die alleen rond de jaarwisseling schrikken van een vuurpijl of de knal van een rotje. Veel dieren blijven bang voor harde geluiden of moeten maandenlang herstellen. Er zijn zelfs dieren die helemaal niet meer naar buiten willen, wat zeker voor honden erg problematisch is.

Met een nieuwe, grootschalige enquête willen de onderzoekers beter zicht krijgen op de omvang van de problematiek en de effectiviteit van middelen die de gevolgen van vuurwerk tegengaan of voorkomen.

Ben je 18 jaar of ouder en zorg je voor een hond en/of kat, voor minimaal de helft van de zorgtijd voor dat dier? Dan kun je tot 30 november 2023 deelnemen aan het onderzoek. Het maakt niet uit of het dier wel of niet op vuurwerk reageert. Deelname is in de Nederlandse taal en geheel vrijwillig. De enquête is uitgezet en wordt verwerkt door het team van de Gedragskliniek voor Dieren. Onderzoekers zullen de gegevens anoniem verwerken.

De link naar de enquete vind je hier: Onderzoek vuurwerk

Veel Dobermann eigenaren laten zogenaamde heupdysplasie (HD) foto’s maken die worden beoordeeld door dierenartsen van de Raad van Beheer. De foto’s worden bijvoorbeeld gemaakt wanneer je met een dier gaat fokken, of wanneer je intensief met ze werkt (rennen naast de fiets, pakwerken). Met deze foto’s wordt het risico op heupdysplasie gemeten aan de hand van een aantal criteria, zoals de passing van de heupkop in de heupkom en de aanwezigheid van artrose.
 
Om kwalitatief goede HD foto’s te maken moet de hond heel stil, kaarsrecht en met naar binnen gedraaide kniëen op zijn rug liggen. Voor veel honden is dat een hele moeilijke opgave en worden ze kort in slaap gebracht door middel van sedatie. Met de klassieke methode kun je pas betrouwbare foto’s maken wanneer de hond een jaar of ouder is.
 
Steeds meer dierenartsen gaan over op een nieuwe HD methode, de zogenaamde PennHip methode. PennHip staat voor het Pennsylvania Hip Improvement Program. Dit programma is opgezet om bij te dragen aan minder kans op heupdysplasie in de fokkerij. De PennHip methode kan al worden toegepast zodra de hond 16 weken oud is. Omdat je hierdoor al vroeg weet of je hond risico heeft op heupdysplasie kun je maatregelen nemen en pijn en artrose voorkomen.
 
De PennHip methode vindt, net als de klassieke methode, onder sedatie plaats zodat de spieren van de hond ontspannen zijn. Er worden drie röntgenopnames gemaakt:

• De eerste röntgenopname lijkt op die van de klassieke HD röntgen opnames, waarbij de poten worden gestrekt.
• Bij de tweede opname worden de dijbenen in een neutrale stand gepositioneerd, en drukt de dierenarts de heupkoppen volledig in de heupkommen. Hierdoor kan de ware diepte van de heupkom worden gemeten en dit geeft een indicatie van de pasvorm van de heupkom.
• Tijdens een derde opname wordt een speciaal positioneringsapparaat gebruikt die er voor zorgt dat de heupen wat naar buiten worden gedrukt. Hiermee kan worden bepaald of er sprake is van hypermobiliteit van de heupen. Deze derde opname is heel specifiek voor de PennHip methode.

 
Er is aangetoond dat hypermobiliteit een primaire risicofactor is die verband houdt met de ontwikkeling van artrose of heupdysplasie. Bij hypermobiliteit zijn de pezen en gewrichtsbanden te soepel. Als gevolg hiervan krijgt het gewricht niet voldoende steun en wordt te beweeglijk. Juist deze overmatige beweeglijkheid kan al op vroege leeftijd (vanaf 16 weken) worden geconstateerd. Wanneer dit bij jouw hond wordt vastgesteld kun je overleggen met je dierenarts wat je hieraan kunt doen.
 
De röntgenfoto’s worden naar het PennHip instituut in de Verenigde Staten gestuurd voor beoordeling. Zij bepalen de distractie index waarmee wordt aangegeven in welke mate de heupkop naar buiten kon worden gedrukt. De waarde wordt vervolgens vergeleken met de waardes van andere honden van hetzelfde ras en kan worden gebruikt voor wetenschappelijk onderzoek.
 
De PennHip methode mag alleen door getrainde dierenartsen worden uitgevoerd. Er zijn geen aanwijzingen dat de methode schadelijk is voor de heupen of tot pijn leidt bij de hond. De methode wordt, net als de klassieke methode, in sommige gevallen vergoed door je verzekering. Er zijn al een aantal dierenartspraktijken in Nederland die een PennHip gecertificeerd dierenarts in dienst hebben en deze methode aanbieden. Op dit moment gebruikt de Raad van Beheer de uitslagen van de PennHip distractietest nog niet bij de bepaling van heupdysplasie. De eerste foto tijdens het PennHip onderzoek waarbij de hond met gestrekte poten wordt gefotografeerd kan wel worden ingestuurd naar de Raad van Beheer.
 
Samenvattend, uit onderzoek blijkt dat de PennHip methode betrouwbaarder is dan de klassieke methode, en bij jongere honden kan worden uitgevoerd. Dit laatste kan bijdragen aan een reductie van HD in de fokkerij. Een nadeel is dat de hond onder sedatie moet voor de test.

​Hooikoorts is een verzamelnaam voor een allergische reactie op stuifmeel (pollen) van grassen en bomen. Het medische woord voor hooikoorts is atopie. Wanneer je atopie hebt maak je antistoffen aan tegen vreemde stoffen die in de omgeving voorkomen, in dit geval stuifmeel. De reactie die het lichaam ontwikkelt tegen stuifmeel is niet schadelijk.
 
Het stuifmeel kan in de lucht zitten, maar zich ook vasthechten. Wanneer ik onze Dobermann uitlaat neemt hij wel eens stuifmeel op zijn vacht mee naar huis, waarna mijn man - die hooikoorts heeft - een huidreactie ontwikkelt als hij de hond aait. Dit laatste heet een contactallergie.
 
Symptomen
Jouw hond kan ook hooikoorts hebben of op een latere leeftijd ontwikkelen. De leeftijd waarop een hond doorgaans klachten ontwikkeld ligt tussen de 9 maanden en vier jaar. De hond heeft dan één of meerdere symptomen die lijken op die van mensen met hooikoorts:
 

• Niesen
• Loopneus
• Jeuk, bijvoorbeeld de voetzolen, kop, oksels en liezen
• Tranende ogen
• Oorinfecties
• Benauwdheid
• Kaalheid vacht

 
De typische periode voor hooikoorts is februari – september. In deze periode laten bomen, planten en grassen stuifmeel vrijkomen. Wanneer jouw hond buiten deze maanden ook allergische verschijnselen heeft is de bron van de allergie mogelijk iets anders, zoals huisstofmijt. Ook straatgras kent een lange voor- en nabloeiperiode, en kan het hele jaar door klachten geven. Wanneer jouw hond hooikoorts heeft kun je via de hooikoortsradar dagelijks bekijken of het risico op hooikoorts die dag groot is (www.hooikoortsradar.nl). Het is op een hooikoorts-intensieve dag raadzaam om geen plekken te bezoeken waar veel stuifmeel vrijkomt, zoals een park.
 
Het kan zijn dat jouw hond, net als mensen, gevoelig is voor stuifmeel van bomen, maar niet van grassen. Bomen bloeien voornamelijk in het voorjaar, en dan heeft de hond het meeste last van allergie in deze periode. Sommige honden reageren alleen op specifieke planten die gedurende een bepaalde periode in het park bloeien.
 
Stuifmeel wordt het meest geproduceerd op zonnige, droge en warme dagen, en op deze dagen zijn de hooikoortsklachten het grootst. Op koude dagen wordt er minder stuifmeel gemaakt. De productiepiek ligt vaak in de ochtend. Is het een regenachtige dag, of is er veel dauw of mist? Dan is de hoeveelheid stuifmeel in de lucht juist heel gering. Omdat wind stuifmeel kan verspreiden is de windkracht en windrichting ook belangrijk om in de gaten te houden.
 
Bomen en planten
De hazelaar en de els beginnen al in februari te bloeien, en soms zelfs al in januari. Wanneer jouw hond al in deze maanden hooikoortsklachten heeft zijn dit mogelijke boosdoeners. Iets later bloeien de wilg, kastanje, taxus, berk, beuk, zomereik en es. Doorgaans verdwijnt allergie voor stuifmeel van bomen zo rond juni. Onder de bomen geeft de berk de sterkste allergische reactie.
 
Planten en kruiden, zoals de smalle weegbree of brandnetel, starten meestal met hun stuifmeelproductie vanaf april, en deze afgifte duurt tot september of oktober. Het kleine graskruid, de ambrosia en bijvoet leiden tot sterke allergische reacties. De ambrosia bloeit vooral in augustus en september en wordt ook wel hooikoortsplant genoemd. Wanneer je ambrosia in je tuin hebt staan is het zaak om deze voor de bloei te verwijderen.
 
Straatgras kan het gehele jaar allergische verschijnselen veroorzaken. De andere grassen, zoals de grote vossenstaart, rogge en mais, zullen de meeste klachten opwekken tussen van maart tot en met augustus. Vrijwel alle grassen leiden tot sterke allergische reacties.
 
Voorkomen en verminderen van klachten

• Blijf uit de omgeving van groen in de periode dat jouw hond de meeste klachten heeft. Laat de hond niet lang door gras lopen.
• Verwijder na een wandeling het stuifmeel met een vochtige doek van de vacht.
• Maak na een wandeling de poten van de hond goed schoon met een vochtige doek.
• Stuifmeel kun je wegspoelen met water. Door de hond te wassen, bijvoorbeeld met een milde, hypoallergene shampoo, verlichten de klachten.
• Houd het huis schoon en was de hondenmand en bekleding regelmatig. Hou ramen dicht wanneer er een hoge concentratie pollen in de lucht is (www.hooikoortsradar.nl)
• Een plek waar vaak weinig stuifmeel te vinden is, is op het strand. Hier kun je met je hond naar toe wanneer er veel stuifmeel in de lucht zit, al moet je natuurlijk wel rekening houden met stuifmeel dat door de wind over het strand kan worden geblazen.

 
Bij ernstige huidklachten door hooikoorts kan de dierenarts medicatie voorschrijven die de klachten kunnen verminderen. In sommige gevallen kan een desensibilisatiekuur worden opgestart. Medicatie die kan worden voorgeschreven zijn antihistaminica en corticosteroïden. Daarnaast zijn er anti-jeuk middelen op de markt die via een injectie de jeuk bij jouw hond kunnen verminderen.
 

 Hebben jullie die leuke filmpjes en foto’s van mij en mijn broers en zusjes zien voorbij komen? Schattig hè hoe wij gepresenteerd worden en oh zo gemakkelijk hanteerbaar zijn als we nog jong zijn. Maar heb je ook om de juiste foto’s gevraagd waar we compleet met vooraanzicht en zijaanzicht op staan zodat je ook onze bouw en stand van pootjes, rug, nek en staart op kan zien?

Natuurlijk hebben mensen dat niet nodig die kijken met hun hart want ze willen zo graag een kleine lieve Dobermann.

Maar kleine hondjes worden groot en als mijn nieuwe baasje nog nooit een Dobermann heeft gehad (of überhaupt een hond) dan kan hij/zij nog wel eens schrikken van mijn overenthousiaste reacties. Ik wil en kan heel veel maar heb wel jouw consequente hand nodig. Waar wij geboren zijn is het niet zo dat onze maker een hoog sociale hond wil fokken…. nee wij zijn karakter honden.

Denk er goed over na of je wel de geschikte match bent voor mij en mijn broertjes en zusjes. Bij mij is het helaas anders gelopen en zit ik momenteel in een opvanghuis met nog heel veel andere honden, ze noemen het een asiel. Ook was er schijnbaar allerhande niet in orde met de papieren waar ik mee naar west Europa ben gekomen. Daar ken ik niets van dan alleen maar dat papier heerlijke geluidjes maakt als ik erop kauw. Ik hoop dat er snel weer iemand naar me komt kijken en dat ik weer mee mag gaan wandelen en geknuffeld wordt zoals ze dat met me deden toen ik nog klein was, ik kan helemaal niet goed tegen al deze veranderingen in mijn prille leven.

Ik wil gelukkig zijn ….. jij toch ook?

Graag willen wij het één en ander onder de aandacht brengen om mensen op hun gezond verstand te attenderen.
De laatste maanden is er een stormloop op nieuwe geïmporteerde Dobermannen in Nederland en België die massaal hier aankomen en helaas maar een korte tijd bij hun nieuwe gouden mandjes verblijven. Impuls aankoop? Overgehaald door anderen om er eentje aan te schaffen? Wat de redenen ook allemaal mogen zijn……. het ziet er niet rooskleurig uit.

Namens de SDRN wil ik een aantal aandachtspunten neerzetten:

• 1* lees je goed in over fokker, bloedlijnen, gezondheids checks, werklijnen , gedragstesten. Helaas zijn er een deel “fokkers” die honden opkopen en ze dan onder hun naam verkopen zodat de herkomst van de hond onmogelijk te herleiden is en daarbij ook de gezondheid en gedrags risico’s niet te overzien zijn.
• 2* haal je je hond graag buiten de Europese unie dan weet dat daar andere richtlijnen gelden. Leeftijd importeren( zie bijgevoegde foto) documenten die in orde dienen te zijn TEZAMEN met de hond/pup. Zie erop toe dat het de originele en officiële papieren zijn, geen fotokopieën. (Geld voor elk land dus niet alleen buiten EU)
• 3* als een FCI fokker je aanbied dat je korting kan krijgen als je de pup zonder stamboom aanschaft …. Big red flag! Een goede eerlijke fokker zal dit nooit doen, dat “papiertje” wat sommigen dan noemen is een teken van toegewijde passie én dat de fokker het legaal doet (ook administratief technisch)
• 4* een geïmporteerde hond moet TEN ALLE TIJDEN aangemeld worden waardoor je dan een UBN nummer krijgt in Nederland en in België moet deze ingevoerd worden in de databank bij DogID. (Zie beiden bijgevoegde foto’s) Dit kan met je dierenarts én zelf, jij bent als eigenaar verantwoordelijk dat het ook echt gebeurd.
• 5* kijk met je verstand naar foto’s en filmpjes en niet met je hart. De gezondheid en leefomstandigheden van je nieuwe maatje moeten prior zijn.
• 6* vraag hulp en raad bij mensen die al lange tijd goed gekend zijn met het ras, ga niet plat op schattige goed geknutselde filmpjes van ééndagsvliegen.

Iedereen is vrij te doen wat ze willen maar denk aub af en toe eens aan deze Dober. Er zitten er momenteel weer veel te veel bij de SDRN en in asielen. Je mag officieel geen gecoupeerde hond meer aanschaffen in Nederland dus waarom dan niet een weloverwogen beslissing nemen om er eentje te redden uit zijn/haar situatie en die een geweldige vaste warme thuis te geven?