01-10-2019 | In Memoriam Elzina Havik

​Zondag 29 september bereikte ons het bericht dat Mw. Elzina Havik na een ziekbed van ruim een jaar veel te jong is overleden. ​Zo’n twintig jaar geleden maakte zij kennis met de Dobermann. Het was liefde op het eerste gezicht. 

Elzina Havik, 23/09/1972 - 29/09/2019

Zij begon al snel  als vrijwilligster verschillende taken binnen de D.V.I.N.  op te pakken zoals het helpen op de  K.C.M. en de Doberdag en was ze bij vele evenementen aanwezig met haar echtgenoot Ruud. ​Diverse keren was zij met de hele familie Havik bij het IDC WK africhting aanwezig waar ze o.a. in Oostenrijk samen met haar schoonmoeder een etentje regelde voor het hele team, de coaches en de aanwezige landgenoten. Het werd een gezellige avond op de camping in Oostenrijk.

​Dat dit naar meer proefde bleek het jaar daarna in het Oosten van Duitsland toen zij weer de motor was van de organisatie van een overweldigende lunch voor alle aanwezige Nederlandse Dobermannvrienden. Het verzorgen van mensen deed zij met overgave, met haar hele hart en ziel.

Na een aantal jaar nam ze de ledenadministratie op zich van de Dobermann Vrienden in Nederland, daarna volgde al snel de administratie van de D.G.T. en D.K.T. Bijna 10 jaar heeft zij dit kosteloos gedaan  maar toen ze een eigen zaak, “op verzoek gemaakt”  begon werd het allemaal, naast haar gewone werk, wat te veel van het goede.  

Uiteindelijk moest zij stoppen met het vaste D.V.I.N. werk. Maar haar liefde voor de Dobermann en de club heeft haar vaak verleid om veel onregelmatige activiteiten voor de vereniging en de Dobermann op te pakken. Kwam de vereniging in nood; op Elzina kon men rekenen. Binnen de vereniging was zij een bindende factoor. Zo staan er in de huizen van de vrijwilligers van de D.V.I.N. vele presentjes die zij voorzien heeft van het D.V.I.N. logo dan wel een Dobermannhoofd. Ze bewerkte theeglazen, wijnglazen, kaarsen, etiketten van flessen altijd met veel plezier voor haar Dobermann vrienden. Heel energiek en creatief verfraaide zij de vele presentjes die aan de vele vrijwilligers werden uitgereikt.  Nooit werd er een tevergeefs beroep op haar gedaan en mensen die haar belde om raad stond zij verstandig te woord en hielp hen vaak op de goede weg.  

Helaas bleek na een geslaagde operatie de borstkanker toch nog niet verslagen was maar een zwak plekje gevonden had in de afweer en zo kon terug sluipen. Ditmaal was genezing niet meer mogelijk.  Na een ongelijk gevecht dat niet meer te winnen was, werden echtgenoot Ruud en dochter Anouschka gedwongen zijn vrouw en haar moeder te laten gaan.  Ook de D.V.I.N. moet afscheid  nemen van iemand met het verenigings- en Dobermannhart op de juiste plaats. Net als haar familie zullen de Dobermann Vrienden in Nederland haar missen!

​Dat wij haar mee mogen dragen in ons hart! 

J.M. van der Zwan
Voorzitter D.V.I.N.  a.i.

---

rouwkaart_mevr._e.h.t._havik-de_bruin.pdf
File Size:	163 kb
File Type:	pdf

Bestand downloaden

---